29 апреля 2017 года в государственном учреждении образования «Средняя школа № 19 г. Могилева» проведена акция «Парад зонтов» в рамках участия в городском деятельностном проекте «Могилеву – 750 лет». В рамках акции учащиеся совместно с родителями и классными руководителями изготовили зонты, на которых поместили слова признания в любви родному городу, фотографии исторических мест, украшения из лент, цветов с использованием разнообразной техники.
Коровацкая И.С., заместитель директора
по воспитательной работе
государственного учреждения образования «Средняя школа № 19 г. Могилева»
20.04.2017 Автор коллажей: Никитина Виолетта (10 А)
30.03.2017
Мая маленькая радзіма – Магілёў!
Я люблю Магілёў з яго незвычайнымі вуліцамі, з прыгожымі паркамі і алеямі, з памятнымі мясцінамі, з самымі лепшымі людзьмі, якія тут жывуць.
Я люблю свой горад і жадаю яму толькі зорнага жыцця.
Ісачанка Аліна, вучаніца 8 “В” класа
28.03.2017
Учащиеся 8 «В» класса совместно с классным руководителем составили коллаж любимых мест родного города Могилева. Ребята с интересом подбирали фото. Было принято решение продолжить эту интересную работу.
Пошукавая экспедыцыя
“Помнікі бессмяротнай славы ў мікрараёне Казіміраўка”
Любімаму гораду прысвячаецца
Усё пачалося з таго, як на ўроку беларускай мовы пры напісанні сачынення-апісання родных мясцін настаўніца Зяткіна Наталля Мікалаеўна расказвала нам пра гісторыю Казіміраўкі. І тут мы даведаліся, што ў нашым мікрараёне ёсць тры помнікі бессмяротнай славы нашага народа, прысвечаныя падзеям Вялікай Айчыннай вайны. Зразумела, што пошукавая экспедыцыя мае быць.
І вось у суботу 11 сакавіка мы ў дарозе.
Прыпынак № 1 – помнік загінуўшым аднавяскоўцам. Гэты помнік быў устаноўлены ў 1971 годзе, рэканструяваны ў 2005 годзе. На плітах высечаны імёны жыхароў вёсак Казіміраўка, Пашкава, Прысна, Жукава, загінуўшых у гады Вялікай Айчыннай вайны.
Прыпынак № 2 – помнік ахвярам антычалавечай палітыкі фашыстаў на акупаванай тэрыторыі.
Прыпынак № 3 – магіла невядомага салдата. Тут на памяць прыходзяць радкі з верша Р. Барадуліна:
А шапку я заўжды здыму
Перад магілай невядомай.
Прыпынак № 4 – па меркаванні некаторых даследчыкаў, рэшткі супрацьтанкавага рова, які браў свой пачатак на Буйніцкім полі і перакрываў Бабруйскую шашу ў раёне Буйніч, Мінскую шашу ў раёне Казіміраўкі і дарогу на Шклоў у раёне Палыкавіч.
У дарозе намі авалодвалі розныя пачуцці: гэта сум і жалоба па загінуўшым, гэта захапленне мужнасцю беларускага народа, гэта гордасць за тое, у якім знакавым і гераічным месцы мы жывём.
Безумоўна, бацькам, суседзям і сябрам мы раскажам пра нашу пошукавую экспедыцыю. Няхай і яны таксама ганарацца нашым мікрараёнам. А сваю пошукавую экспедыцыю мы прысвячаем роднаму гораду Магілёву, які хутка адзначыць сваё 750-годдзе.
Вучні 7-х класаў
Алісіевіч Аліна, 7 “Б” клас
РОДНЫ ГОРАД
На беразе павольнага Дняпра,
Паміж лясоў зялёных і палёў
Раскінуў крылы мой любімы горад,
Прыгожы, старажытны Магілёў.
З часоў Машэкі ён бярэ свой шлях,
Прайшлі стагоддзі, нібы адзін міг,
Аб Буйніцкага поля воінах-сынах
Мы ведаем цяпер ужо із кніг.
Сям’я мая працуе тут, жыве,
Тут лепшыя сябры мае на свеце,
І сонейка блішчыць у чыстай сіняве
Над самым родным месцам на планеце.
Бесценный Алексей, 7 «А»
НАД МОГИЛЁВОМ
Наша «Аннушка» взлетает над деревней Пашково,
И под нами остаётся поле лишь ромашковое.
Я не зря три дня учился парашюты складывать,
Но от высоты такой начало в груди покалывать.
Свежий ветер бьёт в лицо – инструктор голос подаёт,
Прыжок – и на десятый счёт мой купол надо мной встаёт.
Пусть до земли одна верста –
Внизу такая красота!
Сверкают маковки церквей и главного собора,
И крыш домов не перечесть, как войско Черномора,
Изгибы плавные Днепра и берега озёр –
Всё это чудо с высоты всегда ласкает взор.
Шпиль ратуши поднялся ввысь на городском валу,
И умный добрый звездочёт склонил к трубе главу.
На поле Буйничском блестит орудий ровный ряд,
На танках наших боевых там звёздочки горят.
Восторг и радость до краёв переполняет дух,
«Любимый город Могилёв», - шепчу себе я вслух.
Жить в нём, уверен точно я, счастливый, светлый дар,
Ты украшение земли, мой город – юбиляр!
Такие мысли пронеслись за эти семь минут,
И очень скоро на землю осядет парашют.
Пускай в истории твоей мелькнёт немало дат,
Тебе всего лишь, Могилёв, семьсот пятьдесят!
Карасёў Андрэй, 7 “Б”
МОЙ ЛЮБІМЫ ГОРАД
Мой родны горад, я цябе люблю,
Не ведаў я, што лепшы ты ў жыцці.
Гатоў я, калі гэта трэба,
На дапамогу роднаму прыйсці.
Люблю твае цудоўныя будынкі,
Якія бачу кожны дзень.
І помнікі не толькі на фотаздымках
Завуць мяне ўдалячынь.
А марыць ёсць аб чым нам будзе.
Каб добра ўсім жылося на зямлі,
Няхай красуецца прырода, кветкі, людзі,
І ворагі прыйсці к нам не змаглі б!
Кнапп Антон, 5 “Б”
МАГІЛЁЎ
Люблю цябе, мой родны горад,
Мой родны, мілы Магілёў,
Які Машэка - моцны, добры волат –
Каля ракі Дняпро тут заснаваў.
Люблю блакіт тваіх азёр глыбокіх,
Люблю палёў бясконцых зеляносць.
“Мясцін такіх, як гэты горад, сінявокіх,
Нідзе не знойдзеш”, - кажа госць.
Квітней жа, мой любімы горад,
Працуй на славу, маладосць!
Няхай мой родны, мой прыгожы горад
У вяках жыве, няхай яго чакае добры лёс.